บทที่สิบ

มุมมองของเอเดน

ข้าสูดหายใจลึกอีกครั้ง รับเอาอากาศเย็นเยียบเข้ามาในปอด ฤดูใบไม้ผลิกำลังละลายหิมะหยดสุดท้าย ไอเย็นลอยขึ้นจากพื้นดินเพื่อซึมซับความอบอุ่นจากร่างกายของข้า หมาป่าในกายข้าทุรนทุรายอยู่ใต้ผิวหนังขณะที่ข้ามุ่งหน้ากลับจากการตรวจการณ์ชายแดน กลิ่นกายของเฮย์ลี—กลิ่นวานิลลาหอมหวานที่เคล้ากับกลิ่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ